Bilgi teknolojilerinin sürekli olarak yenilendiði ve geliþtiði, Enformasyon Çaðý olarak adlandýrdýðýmýz günümüzde, mühendislik alanlarýnda olduðu gibi, mimarlýk alanýnda da “Hesaplamalý Tasarým” ya da “Sayýsal Tasarým” adý altýnda yeni bir yaklaþýmýn ortaya çýktýðý ve tasarým sürecinin tüm aþamalarýnda etkisini belirgin bir biçimde hissettirdiði görülmektedir.
Bu yeni yaklaþým, tasarýmýn mühendislik problemlerine yakýn analitik problemlerinin (maliyet tahmini, sirkülasyon sisteminin ve çevresel etkenlerin deðerlendirilmesi gibi) çözüm süreçlerinde, geleneksel yöntemlerle tasarlanan binalarýn deðerlendirme, temsil ve sunum aþamalarýnda kullanýlmaya baþlanmýþtýr. Yazýlým ve donaným teknolojisinin geliþimiyle birlikte, ön tasarým aþamalarý için geliþtirilen sayýsal araçlarla, mimari ürünlerin tasarýmý ve üretim uygulamalarýna yönelik çalýþmalar olarak geliþmiþtir.
Bu çalýþmada, hesaplamalý tasarým yaklaþýmýna dayalý üretken tasarým sistemlerinden biri olan Hücresel Özdevinim ile toplu konutlarýn ön tasarým aþamasýnda kullanýlabilecek bir bilgisayar modeli sunulmaktadýr. 3Ds Max yazýlýmýnýn betikleriyle (script) geliþtirilen bu hesaplamalý model; toplu konutlarýn vaziyet planý tasarýmýna, kullanýcý tercihine göre yapýlan kat planý düzenlemelerine ve cephe tasarýmýna uygulanmýþtýr. Geliþtirilen bilgisayar modelinin kullanýmýyla, farklý konut tiplerine ait çok sayýda alternatif hýzla üretilebilmiþtir. Model için geliþtirilen bilgisayar arayüzü ile kullanýcýlarýn konuta ait boyutsal ve iþlevsel tercihlerini modele aktarmalarý saðlanarak, etkileþimli bir tasarým aracý geliþtirilmiþtir. Çalýþmada elde edilen sonuçlar, yenilikçi mimarlýk yaklaþýmlarý açýsýndan tartýþýlmýþtýr.

Today, we live in what we call the “Information Age”, an age in which information technologies are constantly being renewed and developed. Out of this has emerged a new approach called “Computational Design” or “Digital Design”. In addition to significantly influencing all fields of engineering, this approach has come to play a similar role in all stages of the design process in the architectural field. In providing solutions for analytical problems in design such as cost estimate, circulation systems evaluation and environmental effects, which are similar to engineering problems, this approach is being used in the evaluation, representation and presentation of traditionally designed buildings. With developments in software and hardware technology, it has evolved as the studies based on design of architectural products and production implementations with digital tools used for preliminary design stages. This paper presents a digital model which may be used in the preliminary stage of mass housing design with Cellular Automata, one of generative design systems based on computational design approaches. This computational model, developed by scripts of 3Ds Max software, has been implemented on a site plan design of mass housing, floor plan organizations made by user preferences and facade designs. By using the developed computer model, many alternative housing types could be rapidly produced. The interactive design tool of this computational model allows the user to transfer dimensional and functional housing preferences by means of the interface prepared for model. The results of the study are discussed in the light of innovative architectural approaches.

Abstract | Full Text PDF

Kültür varlýðý tanýmý somut ve somut olmayan deðerlerin tüm anlamlarýyla günlük hayatta kullanýlan yapý ve alanlarý içermekte ve bunlarýn koruma kapsamýna alýnmasýný gerektirmektedir. Bu yapýsý ile koruma, kullanýcýlarýn günlük yaþamýný ilgilendirir hale gelmekte ve topluma sorumluluk yüklemektedir. Bu nedenle kiþilerin tarihi yapý ve alanlarýn sahip olduklarý deðerler ve önemi hakkýnda bilgi sahibi olmasý ve korumanýn gerekliliði ile bu gereklilik içinde kendi sorumluluklarýnýn bilincine varmasý, kültür varlýklarýnýn korunmasý konusunda temel etkenler arasýndadýr. Kiþilerin tarihi yapý ve alanlarýn korunmasý konusunda bilinç sahibi olmalarý için, çocukluk dönemlerinden itibaren bu konuda farkýndalýklarýnýn oluþturulmasý ve geliþtirilmesi gerekmektedir. Bu çerçevede, Türkiye’de kültür varlýklarý ile iliþkili konular ilköðretim müfredatýnda yer almaktadýr. Ayrýca, sivil toplum örgütleri de çocuklara yönelik koruma farkýndalýk çalýþmalarý yürütmektedir. Bu çalýþmanýn amacý, ilköðretim düzeyinde mevcut müfredatta Sosyal Bilgiler dersinde yer alan koruma ile ilgili kazanýmlarý incelemek ve sivil toplum örgütlerince yürütülen koruma farkýndalýk çalýþmalarýnýn örgün eðitime olasý katkýlarýný deðerlendirmektir. Bu çerçevede korumada kullanýcýlarýn yerini içeren birinci bölümün ardýndan, ikinci bölümde ilköðretim 4. ve 5. sýnýf Sosyal Bilgiler dersinde kültür varlýðý ve koruma ile iliþkili tanýmlanmýþ olan kazanýmlar verilmekte ve üçüncü bölümde örnek anket çalýþmasý üzerinden kazanýmlarýn gerçekleþme durumu deðerlendirilmektedir. Dördüncü bölümde farkýndalýk oluþturmada yurtdýþýnda ve ülkemizde sivil toplum örgütleri tarafýndan yürütülmekte olan çalýþmalar sunulmaktadýr. Son bölümde ise ülkemizde ilköðretim düzeyindeki çocuklara yönelik kültür varlýklarý ve koruma eðitiminin geliþtirilmesine yönelik öneriler sunulmaktadýr.

Cultural heritage definition, with its tangible and intangible meanings, introduces places that are a part of daily life in the concern of conservation efforts. With this context, conservation has become the concern of daily life and saddling users with more responsibility. With this respect, people need to be aware of the values and importance of cultural heritage and their individual role in its conservation. To develop public awareness for conservation of cultural heritage, it is necessary to start awareness studies in childhood education. In recognition of the importance of raising the awareness of children, cultural heritage concepts have been included in Turkish primary school education programs. Additionally, a number of awareness studies have been carried out by non-governmental organizations up to date. This paper aims to evaluate the cultural heritage concept in social science programs in elementary education and discuss the potential contributions of awareness studies carried out by non-governmental organizations to education system. In the first part of the paper, the place of individuals in conservation studies is emphasized, followed in the second part by cultural heritage learning areas in social science programs in elementary education and in the third part by the results of the survey held to evaluate students' learning degrees. The forth part evaluates awareness-raising studies carried out in international and national level by non-governmental organizations. The last part proposes a number of criteria to be considered when attempting to raise cultural heritage education among children.

Abstract | Full Text PDF

Konut, mimarlýk ve iç mimarlýk için her zaman özel bir konu olmuþtur. Bireylerin yaþamlarýnda öncelikli bir rolü olduðunu düþünürsek, bu ilginin sebebini de anlayabiliriz. Özellikle 20. yüzyýla giriþ ve modernizmin kendini toplumsal hayatta hissettirmesi ile birlikte konut’a ve iç mekanlarýna bakýþ açýsý da çeþitlenmiþtir. Konutun, avangart, gelenekselden kopuk, esnek ve þýk mekanlarýnýn sýklýkla göründüðü modern zamanlardan, renkli, ucuz, göstergesel deðerleri anlaþýlmaz hale getirilmiþ postmodern döneme uzanan, hareketli, çeþitli ve tartýþmaya açýk bir öyküsü gözlenmektedir.
Elbette, bu dönüþümler kolay deðildir; sosyal yapýnýn deðiþimi, teknolojik yenilikler, bireylerin istek ve ihtiyaçlarýnda ve sosyal statülerde görünür kýlýnmak istenen farklýlaþmalar bu sürecin vazgeçilmez parçalarýný oluþturmaktadýr.
100 yýlý geride býrakýp, 21. yüzyýlýn ilk çeyreðini deneyimlerken, konut bireyin yaþamýnda ayný önemi korur gibi gözükse de, temsil ettiklerinde farklýlaþmalar dikkati çekmektedir. Günümüzde tüketim nesnesi olarak konut, kullanýcýlarý tarafýndan gündelik yaþam dinamikleri, zevkler ve ait olunan sosyal grubun temsilini gösteren bir kimlik ifadesi olmanýn ötesinde yerini almaktadýr.
Bu çalýþmanýn amacý, gündelik yaþamda konutu bir tüketim nesnesi olarak tanýmlayan bireyin 20. yüzyýlýn baþýndan bu yana oluþturduðu mekan tanýmlayýcý ve kimlik oluþturucu öðelerle, “ev”i kendi yaþamýnýn parçasý haline dönüþtürmesini irdelemek ve bunun olasý varoluþçu sonuçlarýný ortaya koymaktýr.

Housing is always a special topic for architecture and interior architecture. This special interest is understandable, as it has a prior role in individuals lives. Especially the beginning of the 20th century, and the impact of modernism on social life, created a diversification in the viewpoint to housing an their interiors. Housing had an active, varied, and open to dispute story started from the avangard, traditionally alienated, flexible, and chic spaces of modernism to the colourful, cheap, and inarticulated signs of postmodernism.
Of course, these changes were not easy to achieve. The change of social organism, innovations in technology, differentiations in individuals needs and demands, and their social status created the most essential components of this process.
While putting 100 years behind us, and experiencing the first quarter, it seems that housing remains important as it was before in individuals lives, but some differentiations in the representation are attracting attention.
Today, as a consumption object, house stands beyond of the statement of daily dynamics, taste and the expression of the identity the consumer defines as the representation of the social groups he belongs to.
The aim of this study is to analyse the conversion of the house since the beginning of the 20th century in respect of the space identifying and identity creating factors of the individual, who sees house as an consumption object in daily life, and transformes “home” as part of his life; and to reveal the possible existential results.

Abstract | Full Text PDF

Dünyamýzýn coðrafyasýnýn aslýnda ülke sýnýrlarýyla bölünmemiþ bütünlüðü ve sürekliliði gibi sanatçýlar ve fikir sanatçýlarý olan düþünürler olmak üzere tüm insanlar din, dil, ýrk ve milli sýnýrlarla ayrýþmamýþ bir dünya topluluðu olarak görülebilir. Sahip olduklarý düþünce ve duygularla bireyler, barýndýklarý farklý kültür ve geleneklerle de topluluklar ya da milletler dünya hayatýnýn zenginlikleridir ve dünya tarihinin vazgeçilemez öðelerindendir. Yeryüzünde ya da zamanýn sürekliliðinde güncel olan yerden ve andan uzaklarda kalmýþ da olsalar, eserleri ve fikirleriyle evrensel deðerlere temas etmiþ sanatçý ve düþünürler tüm insanlýða hizmet etmeyi sürdürürler.
Slovenya doðumlu Josef Plečnik (1871-1952) insanýn ve yaþamýn özüne mimarlýk üzerinden temas etmiþ böyle mekan sanatçýlarýndandýr. Antik mimari, Rönesans ve Gottfried Semper’in Stil kuramýndan ilham almýþ Plečnik’in þiirsel mimarisi, gerek kullandýðý malzemeler gerekse yaþama ait programlarý yorumlamasý bakýmýndan zamana ve yere ait sýnýrlarý aþar ve güncel mimari dile kendini zenginleþtirme olanaklarý sunar. Plečnik mimarisinin güncelleþmesi yolunda bir baþlangýç olmak üzere ele alýnmýþ bu makalede kendisinin bazý dinsel ve dünyevi mekânlarý yaþamýn kutsallýðýný görünür kýlmalarý baðlamýnda incelenmiþtir.

In the continuity of time and space, those artists who touch the human essence with their works and/or ideas, continue to serve and influence all human life and enrich the actual art scene, even when the time of their own actuality has already passed. Among these artists, there are some who, although valuable, have not been granted sufficient recognition or are almost forgotten in our current time. The Slovenian artist Josef Plečnik (1871-1952), who touched on the essence of the human being and the sanctity of life through his architecture, is one of these. The poetry of Plecnik’s interpretations of humankind’s varied social activities reflects itself also through his choice and usage of materials. As a result, Plečnik’s architecture passes beyond the borders of time and space and helps enrich today’s architecture, art and social life. This article, which analyzes Plečnik’s sacred and profane buildings in comparison with ancient and Renaissance architecture, and Gottfried Semper’s ‘Style Theory’, also aims to be a starting point for the re-actualization of Plečnik’s body of work, through which the observer and the user touch the sacred dimension of universal life.

Abstract | Full Text PDF

Bu çalýþmada, literatürde çift cidarlý cephe sistemleri ile ilgili son on yýlda yapýlmýþ olan çalýþmalar incelenmiþ ve bu sistemlerin vurgulanan olumlu ve olumsuz yönleri tablo ve grafikler yardýmýyla irdelenmiþtir. Ayrýca çift cidarlý cephe türleri arasýnda karþýlaþtýrma yapýlmýþtýr. Yapýlan çalýþma sonucunda, çift cidarlý cephe sistemleri ile ilgili avantajlarýn en baþýnda %95 oranla bu sistemlerin doðal havalandýrmaya imkan saðlamasý gelmektedir. Diðer vurgulanan avantajlar ise yüzdelere göre sýrasýyla; þeffaflýk oranýnýn yüksek olmasý sayesinde kullanýcý ile çevre arasýndaki etkileþimi arttýrmasý, ýsý ve ses yalýtýmýný desteklemesi, ýsý iletimi ve güneþ ýsý kazanç katsayýsýný düþürmesi, ýsýl konforu arttýrmasý ve iki cephe arasýndaki boþluða güneþ kýrýcý elemanlarýn yerleþimine olanak saðlamasý ile bu elemanlarý dýþ ortamýn olumsuz koþullarýndan korumasýdýr. Öte yandan hemfikir olunan dezavantajlarýn baþýnda % 72 oranla iki cephe arasýnda kalan hava boþluðundaki aþýrý ýsýnma problemi gelmektedir. Diðer vurgulanan önemli dezavantajlarýn ise binaya giren gün ýþýðý miktarýnýn azalmasý ile ilgili problemler, yüksek yatýrým maliyetleri, ek bakým onarým maliyetleri, yangýn ve akustiðe iliþkin problemler olduðu tespit edilmiþtir. Ülkemizde bu sistemlerin uygulanabilirliði ve enerji performansýna olumlu katký saðlayabilmesi için aþýrý ýsýnma problemini göz önünde bulunduran mimari tasarým kararlarýnýn alýnmasý gerekmektedir.

This study examines the literature of double-skin facade systems over the last decade, and, with the help of tables and graphics, investigates their advantages and disadvantages. Moreover, a detailed comparison is made between double skin façade systems. The results of the study show that the greatest advantage (95%) of double skin facade systems is their provision of natural ventilation. Other advantages are highlighted according to their percentage as follows: An increase in interaction between user and environment because of the high proportion of transparency, support of heat and sound insulation, reduction in heat transmission and solar heat gain coefficient, an increase in thermal comfort, allowance of solar control elements between the two facade spaces, and protection of these elements from external environment conditions. The most commonly accepted disadvantage (72%) is overheating in the air space of the two facades. Other disadvantages are highlighted according to their percentage as follows: Problems related to a decrease in the amount of daylight entering the building, high investment costs, additional maintenance and repair costs, fire, and acoustic problems. In our country, architectural design decisions related to overheating must be taken so as to provide a positive contribution to energy performance and the applicability of these systems.

Abstract | Full Text PDF

Bu çalýþma, mimarlýk eðitimine yeni baþlayan öðrencileri mimarlýk psikolojisine hazýrlamak üzere geliþtirilen ve uygulanan, Sosyal Psikoloji, Çevresel Psikoloji ve Algý Psikolojisi konularýnýn mimarlýk kavramlarý ile örtüþtürülüp yoðurularak birlikte uygulandýðý “Mimarlýk Psikolojisi” programýnýn amaç, yöntem ve sonuçlarýný irdelemektedir. Mimarlýk eðitiminin birinci yýlýnda “Mimarlýða Giriþ” dersi ile koordineli ve eþgüdümlü uygulanacak bir bilimsel disiplin olan “Mimari Psikoloji”, öðrenen merkezli bir eðitim sistemi çerçevesinde, öðrencilerin psikolojiyi tanýmlarý ile anlayarak, mimarlýk eðitimine entegre etme becerisini kazanmalarýný saðlamayý amaçlamaktadýr. Önerilen metod, alan çalýþmasý olarak, biri toplamda yüzkýrk kiþilik (Ýç mimarlýk öðrencileri), diðeri, seksen kiþilik (Mimarlýk öðrencileri) gruplara ayrýlarak uygulanmýþtýr. Bu çalýþmada mimarlýk öðrencilerine uygulanan program ele alýnarak açýklanmýþtýr. Programlanan bu süreç on dört haftaya yayýlmýþ, dokuz aktivite ve sürecin sonunda, öðrencilerin hazýrladýðý bir fikir projesi ile gerçekleþtirilmiþtir. Bu aktivitelerden elde edilen sonuçlara göre “Mimari Psikoloji” dersinin mimarlýk müfredatýna zenginlik katarak, eksikliði duyulan mimari algýlamalardaki mimarlýk -psikoloji iliþkisi ve bunlarýn tasarýma yansýtýlmasý konularýný tamamlayýcý nitelikte bir içerikle, geliþtirilerek ele alýnmasý ve uygulama programlarý olarak kapsamlarýyla eðitim programlarýna dahil edilmesi uygun görülmektedir.

This article examines the purpose, method, and outcomes of an “Architectural Psychology” program, developed to introduce new architecture students to the subject. A combination of the architectural concepts of Social Psychology, Environmental Psychology and Psychology of Perception were used in the program. Psychology of Architecture will be taught simultaneously with the Introduction to Architecture program in a student-based educational system to help students understand psychology with its definitions, and implement it throughout their architecture education. This method was implemented in one class of 140 students of interior design, and another of 80 students of architecture. In this article, the latter is explained. The duration of the program was fourteen weeks and, in total, nine activities and a final study were assigned. The outcomes of the assigned activities indicated that the “Architectural Psychology” program enhanced the architecture curriculum by adding the elements lacking in the “architecture – psychology relationship” and its usage in architectural design. Therefore, it is concluded that the addition of the program to the curriculum was apt and beneficial.

Abstract | Full Text PDF